بستن فاصله‌های بین دندانها، یکی از روش‌های دندان‌پزشکی زیبایی‌شناختی است که با هدف اصلاح و تقویت ظاهر دندانها انجام می‌شود. فاصله‌های بین دندانها معمولاً به دلیل علل مختلفی مانند فضای خالی به علت اندازه کوچک دندانها نسبت به فضای موجود در فک، کاهش دندانها به علت ترمیم‌های پر شده و یا از دست رفتن دندانها به علت عفونت‌ها و غیره وجود دارند.
برای بستن فاصله‌های بین دندانها، دندانپزشک از روش‌های مختلفی می‌تواند استفاده کند که شامل موارد زیر می‌شود:
- لمینت دندانی: در این روش، لمینت‌های نازکی از مواد پوششی مثل پورسلن روی سطح جلویی دندانها چسبانده می‌شوند تا فاصله‌های بین دندانها بسته شوند و ظاهر زیباتری به لبخند شما ببخشند.
- بریج (پل دندانی): اگر فاصله‌ای بین دو دندان وجود داشته باشد و دندانهای همسایه به وضعیت مناسبی برخوردار باشند، می‌توان از پل دندانی استفاده کرد. در این روش، دندانهای همسایه به عنوان دندانهای پشتیبان انتخاب می‌شوند و یک دندان مصنوعی (پل) بین آنها قرار می‌گیرد تا فضای خالی را پر کند.
- ارتودنسی: در برخی موارد، بستن فاصله‌های بین دندانها ممکن است نیاز به ارتودنسی (پوشاندن دندان) داشته باشد. این روش شامل استفاده از اقوام‌های دندانی (براکت و وایر) است که به منظور تغییر موقعیت دندانها و بستن فاصله‌ها به کار می‌روند.
- کامپوزیت (پرکردن دندانها): در بعضی موارد، اگر فاصله کمی بین دندانها وجود داشته باشد، ممکن است دندانپزشک از مواد کامپوزیتی (رزین‌های خاص) استفاده کند تا فضای خالی را پر کند و فاصله را بسته نماید.
انتخاب روش مناسب بستن فاصله بین دندانها بستگی به وضعیت شما، ترجیحات شما و تشخیص دندانپزشک دارد. بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید تا بهترین راه‌حل برای شما تعیین شود.
